Het Stedelijk Museum Amsterdam kijkt, luistert en leert van de wereldwijde protesten in het kader van de Black Lives Matter beweging en wil een bondgenoot zijn in de strijd tegen racisme. Het Stedelijk staat voor een open en tolerante samenleving, waar iedereen zich thuis moet kunnen voelen. Tegelijkertijd is het museum zich ervan bewust dat het zelf nog aan het begin staat van een verandering en dat het belangrijke stappen moet zetten in het herkennen en ontmantelen van institutioneel racisme. Daaraan wil het museum zich committeren.
[Affiche: Farida Sedoc, No Justice No Peace, 2020]
Wie de collectie van het Stedelijk bekijkt, ziet dat het museum een flinke inhaalslag te maken heeft als het gaat om werk van kunstenaars van kleur en niet-westerse kunstenaars. Deze groepen zijn historisch stelselmatig uitgesloten, genegeerd en over het hoofd gezien. Het museum is daarmee niet de afspiegeling van de samenleving die het zou moeten zijn. Het Stedelijk realiseert zich dat het, om deze historische disbalans en het gebrek aan representatie in collectie en tentoonstellingsprogramma te herstellen, blinde vlekken in de organisatie moet signaleren en een veranderingsproces moet doorgaan: niet alleen in de programmering, maar ook in het personeelsbestand.
Rein Wolfs, directeur Stedelijk Museum Amsterdam: ‘De disbalans in onder meer onze collectie is pijnlijk en we moeten er alles aan doen om die beter te krijgen. Daarom wil ik als directeur van dit museum beduidend meer aankoopbudget reserveren voor werk van kunstenaars van kleur en kunstenaars met een niet-westerse achtergrond. Voor de komende kunstenplanperiode hebben we dat al in ons beleidsplan opgenomen: van 2021 tot en met 2024 gaat het Stedelijk minstens 50% van het aankoopbudget voor dergelijke aankopen reserveren. Ook gaan we het tentoonstellingsprogramma voor de komende jaren sterker richten op het presenteren van kunstenaars van kleur of kunstenaars met een niet-westerse achtergrond, met als leidraad een solotentoonstelling per jaar of een tentoonstelling die vraagstellingen rondom dekolonisatie en globalisering thematiseert. De urgentie van het huidige debat onderstreept echter ook de noodzaak om de inspanningen ook voor dit lopende jaar, eigenlijk per direct, op te voeren. Daarvoor zoek ik ook het gesprek met de gemeente Amsterdam, als eigenaar van de collectie, om deze urgentie in harde en meetbare nieuwe acties te formuleren die een duidelijk verschil kunnen maken. Dit zijn de eerste stappen. Het is hoog tijd dat wij als musea niet alleen het probleem erkennen, maar ervoor zorgen dat ook alle bezoekers zich in het museum gaan herkennen.’
In solidariteit met de Black Lives Matter-beweging en de strijd tegen racisme wil het Stedelijk Museum de daad bij het woord voegen. Het Stedelijk heeft de Amsterdamse kunstenaar Farida Sedoc gevraagd een affiche te ontwerpen naar aanleiding van de Black Lives Matter-protesten. Sedoc onderscheidt zich door de manier waarop ze de dynamiek tussen cultureel erfgoed, politieke machtsstructuren, geld en globalisatieprocessen aan het licht brengt in een duidelijke, effectieve en kenmerkende beeldtaal. Dit affiche is aangekocht voor de collectie en de komende tijd op verschillende plekken in het museum te zien. Deze aankoop is voor het Stedelijk een volgende stap om zich te committeren aan een meer betrokken positie in de samenleving.
Het Stedelijk erkent dat het als instituut nog een lange weg te gaan heeft en vindt het belangrijk de komende tijd transparanter te zijn in welke concrete stappen het museum gaat uitvoeren. Hiermee stelt het Stedelijk zichzelf actief verantwoordelijk aan het verder in gang zetten van de noodzakelijke veranderingsprocessen die leiden tot meer diversiteit in programmering, publiek, partners en personeel. Het Stedelijk wil een brede blik op de wereld en een afspiegeling van de samenleving zijn. Het museum kan dat alleen bewerkstelligen door meerstemmigheid door te voeren op alle fronten en lagen binnen de organisatie.