Ine Schröder (1951, Heerlen-2014, Maastricht) was een opmerkelijke verschijning binnen de euregionale kunstscene. Een groot deel van haar werk liet zij namelijk bewust verloren gaan. Zij beschouwde het niet als een optelsom van autonome dingen, maar als een netwerk van objecten die onderling waren verbonden in ruimte en tijd. Dat er toch veel over bekend is, komt doordat Schröder ieder werk en elke tentoonstelling tot in detail vastlegde in foto’s, schetsen en notities. Daaruit klinkt, binnen een veelzijdig, doorleefd en poëtisch oeuvre, uiteindelijk een compromisloze opvatting over kunst door. De presentatie in het Bonnefantenmuseum bevat werk van Ine Schröder (op de tweede etage) en een experimentele tentoonstelling (op de derde etage) ontwikkeld door Joep Vossebeld. Hierin staat de vraag centraal hoe een oeuvre als dat van Schröder te exposeren – een oeuvre dat de kunstenaar deels vernietigde op grond van een artistiek beginsel dat het kunstobject relativeert en het vluchtige centraal stelt.
Tweede etage: t/m 9 september 2019
Derde etage: t/m 26 mei 2019
W: bonnefanten.nl