Dimitar Genchev (1985, Plovdiv, Bulgarije) heeft hongerige ogen. Liefdevol observeert hij hoe het licht de oppervlaktes en structuren van het leven beroert, van een fluweelzachte huid of geglazuurde keramiek tot roestig ijzer of afbladderende muren. Genchev beeldt de wereld af, maar kopieert haar niet zondermeer. In zijn streven om de traditie van de schilderkunst te vernieuwen, experimenteerde hij de afgelopen tien jaar met verschillende soorten verf en manieren om de werkelijkheid af te beelden.
‘Als je lang naar dingen kijkt, ga je ervan houden’ – Dimitar Genchev
Hyperrealistische elementen doemen op uit abstract geschilderde oppervlakken. Hij versmelt uiteenlopende motieven tot droomachtige, hybride taferelen. Soms creëert hij een filmisch effect door sterk in- of uit te zoomen, alsof hij zich tijdens het schilderen door de ruimte bewoog. Genchev zet onze zintuigen op scherp en schept een mysterieuze wereld waarin niets is wat het lijkt.
Door te schilderen wat hij om zich heen ziet, soms aangevuld met motieven, geeft hij de kijker een kijkje in zijn leven in postcommunistisch Bulgarije, terwijl hij tegelijkertijd reflecteert op de schijnbare schoonheid van deze verlaten scènes en de blootstelling van schijnbaar onaantastbare materialen aan het verstrijken van de tijd.
Je gluurt naar binnen in chaotische binnenplaatsen, zonovergoten kamers met ouderwetse meubels, zit met zijn familie aan tafel, brengt hete zomers door bij de Zwarte Zee, of betreedt onttakelde fabrieken – zijn meest recente onderwerp – die het falende communistische systeem en de impact van de verstrijkende tijd aan het licht brengen. Door ritmes in kleur, textuur, structuur en onderwerp te veranderen, zet Genchev het gewone om in het buitengewone.
Rutger Brandt Gallery
Bethaniënstraat 39
1012 BZ Amsterdam